Het eerste wat al niet klopt op mijn nieuwe blog is het infuuslijntje.....dat is er dus niet.
Gisteravond sneuvelde nr. 13 van die dag en toen was het helemaal over, niemand die nog bij mij in de buurt kwam met een injectienaald of een infuuslijntje zoals dat officieel heet.Dus dit was een nacht waar ik me lekker om kon keren en verder dan 2 meter van mijn bed komen. En dus verder het gewone ziekenhuiswerk ontbijten, wassen,alles wat opgemeten kan en moet worden word gedaan en dan wacht je op een bezoekje van de dokter, die vriendelijk lachend langsloopt eventueel nog een hand geeft (net de koningin)en de zaal weer verlaat. En dan komt eindelijk de lunch weer zo'n gezellige onderbreking, buiten de prikzusters dan hé die komen ook nog eens tussendoor, ja je maakt heel wat mee zo'n dagje in het ziekenhus.
En dan eindelijk het bezoek het moment van de dag, het is net zo iets als een bezoek aan de dierentuin ze hebben altijd iets bij zich waarvan ze weten dat jijhet erg leuk of lekker vind, en ze vinden allemaaldat je er toch al weer een stuk beter uitziet dan toen, je weet wel.
En wat heft de dokter gezegd, en wanneer mqag je naar huis, en hoe komt dat nou dat je zulke dikke benen heb en heb je nog steeds zuurstof, en kom je daar nog wel vanaf.Nou mensen na een gesprek met de dokter vanavond kunnen we op veel dingen ja,ja ja en nee nee nee zeggen het gaat niet goed het word niet beter, maar ik ben er nog en we gaan er voor zorgen dat we het er met elkaar de komende tijd iets fijns van gaan maken, ik zal het ziekenhuis in de toekomst steeds vaker gaan zien,maakt niets uit,ik heb jullie (en jullie mij) Het valt toch niet mee zo'n blog....maar ik ben wel blij om het opgeschreven te hebben, groetjes ik hou van jullie allemaal Dicky.