
Artikelen
23-9-2009 | laatste blog. |
09-7-2009 | Wat kan het leven toch mooi zijn. |
28-5-2009 | Wat is moe zijn toch vermoeiend. |
03-5-2009 | twee stappen vooruit drie stappen achteruit. |
21-4-2009 | De telefoontjes beginnen weer te komen. |
09-4-2009 | En gisteren gebeurde het weer. |
02-4-2009 | Hoe ga je om met je angsten. |
24-3-2009 | En dan mag je naar huis. |
18-3-2009 | Ze komen er weer aan |
16-3-2009 | Vochtbeperking. |
13-3-2009 | Steeds weer een stapje terug, iets wat je moet leren. |
10-3-2009 | Daar gaat ie dan. |
09-3-2009 | Ziekenhuis |
De telefoontjes beginnen weer te komen.
Vanmiddag alweer drie keer wakker gebeld
over de stand van zaken wat betreft mijn gezondheid, dus word het tijd om jullie weer eens op de hoogte te brengen.
Woensdag de 15e mijn eerste opwachting bij de cardioloog
(en direct de laatste, de goede man gaat volgende maand met pensioen)En
gek joh als je daar naar toe gaat hoop je stiekem vanbinnen op een
wondertje...misschien is er wel helemaal niets aan de hand....Nou de
linkerkant van mijn hart is perfect maar de rechterkant is dus klote
, en daar is niets aan te doen ja mijn pillen trouw slikken en af en toe met de spray onder de tong en
over een paar maanden weer terug komen. Geen wonder dus.
Maar ik had vrijdag de 17e nog voor een bezoek aan de longarts wie weet?
Maar nee hoor precies hetzelfde ver
haal, aan de zuurstof blijven en zo gewoon mogelijk blijven doorademen....alweer geen wonder.
Het word dus tijd dat ik weer met allebij mijn benen op de grond kom en verder moet gaan met het aanvaarden van mijn nieuwe hulp middelen waaronder een rolstoel,
trippelstoel, rollator aangepaste
badkamer en
wc�s Het komt echt niet meer goed en dat moet ik maar vaak genoeg tegen
mijzelf zeggen en dan gaan genieten van wat ik nog wel kan en leuk vind
om te doen, maar ik durf er bijna niet aan te beginnen.....heel veel
ideeen in mijn hoofd om te schilderen
maar oh zo bang het niet af te kunnen maken dus komt er ondertussen niets uit mijn handen, er zit niet zoveel leven in me.
En lieve mensen als jullie iets willen weten bel mij dan niet tussen 13.00 en 16.00 uur dan ben ik bezig om weer kracht op te doen voor het stuk dag dat er nog aan komt.Ik vind het erg fijn om wat van jullie
te horen, dan heb je niet zo het gevoel om al
afgeschreven te zijn.En geniet van het mooie weer

Woensdag de 15e mijn eerste opwachting bij de cardioloog





Maar ik had vrijdag de 17e nog voor een bezoek aan de longarts wie weet?
Maar nee hoor precies hetzelfde ver

Het word dus tijd dat ik weer met allebij mijn benen op de grond kom en verder moet gaan met het aanvaarden van mijn nieuwe hulp middelen waaronder een rolstoel,





En lieve mensen als jullie iets willen weten bel mij dan niet tussen 13.00 en 16.00 uur dan ben ik bezig om weer kracht op te doen voor het stuk dag dat er nog aan komt.Ik vind het erg fijn om wat van jullie




Reacties door Hyvers:
Lia Rook

hoi hoi,
Wat goed dat je weer een blog hebt geschreven.
Je hebt het over het schilderen, veel ideeen in je hoofd, maar je durft er niet aan te beginnen. Bang dat je het niet af krijgt. Nou en. Dan zal je iets maken wat niet af is, omdat bijv. de inspiratie op een bepaald moment ontbreekt. Weet jij hoe waardevol het voor jezelf en je naasten is, alles waar jij mee bezig bent.
Afgeschreven ben je pas, als men niet meer over jou praat en denkt.
Nou, wees ervan overtuigd, al 20 jaar raken wij samen niet uitgekletst. En de jaren die ik nog op deze aardkloot rondloop zal ik altijd aan je denken. En velen met mij. Dus zal jij nooit afgeschreven zijn. Daarvoor ben jij voor velen een te dierbaar mens.
Omdat jouw gezondheid geen uitdagingen meer toelaat, is onze volgende uitdaging om snel (als het weer het toelaat) weer eens een terrasje te pikken in het dorp.
XX Lia
Wat goed dat je weer een blog hebt geschreven.
Je hebt het over het schilderen, veel ideeen in je hoofd, maar je durft er niet aan te beginnen. Bang dat je het niet af krijgt. Nou en. Dan zal je iets maken wat niet af is, omdat bijv. de inspiratie op een bepaald moment ontbreekt. Weet jij hoe waardevol het voor jezelf en je naasten is, alles waar jij mee bezig bent.
Afgeschreven ben je pas, als men niet meer over jou praat en denkt.
Nou, wees ervan overtuigd, al 20 jaar raken wij samen niet uitgekletst. En de jaren die ik nog op deze aardkloot rondloop zal ik altijd aan je denken. En velen met mij. Dus zal jij nooit afgeschreven zijn. Daarvoor ben jij voor velen een te dierbaar mens.
Omdat jouw gezondheid geen uitdagingen meer toelaat, is onze volgende uitdaging om snel (als het weer het toelaat) weer eens een terrasje te pikken in het dorp.
XX Lia
Riet van der Stoep

Lieve Dicky,
Wat goed dat je weer een verhaal op papier kan zetten. En wat betreft schilderen: je kunt ook miniatuurtjes maken. 't Is wel een gepriegel en je hebt je leesbril er zeker voor nodig maar je hebt wel snel resultaat. Grapje natuurlijk maar het is sowieso goed om een doel te hebben. Dikke kus
van je schoonzus.
Wat goed dat je weer een verhaal op papier kan zetten. En wat betreft schilderen: je kunt ook miniatuurtjes maken. 't Is wel een gepriegel en je hebt je leesbril er zeker voor nodig maar je hebt wel snel resultaat. Grapje natuurlijk maar het is sowieso goed om een doel te hebben. Dikke kus

Caroline Rook

Wat fijn om weer een blog van jou te lezen. Kan me voorstellen dat het nieuws van de longarts en cardioloog even slikken was.. Maar weet dat er elke dag vanuit Amsterdam een boel positieve energie jouw kant op gestuurt wordt! Afgeschreven..? Nee joh, nevernooitniet!!
Ik zal even met mama overleggen om een ochtendje bij je op de koffie te komen. Misschien volgende week zaterdag (2 mei)? Je hoort het nog!
Heeeeeeeeeeeele dikke kus!
Ik zal even met mama overleggen om een ochtendje bij je op de koffie te komen. Misschien volgende week zaterdag (2 mei)? Je hoort het nog!
Heeeeeeeeeeeele dikke kus!


Marjolein van der Stoep

Lieve Dicky,
Ik heb je blog gelezen en ook de reacties.We proberen je allemaal op te beuren en we willen er gewoon niet aan ,dat je zo ziek bent.Het is ( lelijk woord) wel balen,dat het allemaal zo gaat.Het enige wat ik kan zeggen is
ositief blijven denken.Het is misschien een dooddoener,maar als je in de put gaat zitten ,helpt ook niet.Geniet van de kleine dingen.Lieve Dicky ,sterkte met alles.Liefs ,Marjolein
Ik heb je blog gelezen en ook de reacties.We proberen je allemaal op te beuren en we willen er gewoon niet aan ,dat je zo ziek bent.Het is ( lelijk woord) wel balen,dat het allemaal zo gaat.Het enige wat ik kan zeggen is
