Ik weet het echt niet, soms denk je dat je het allemaal wel onder controle heb, maar dan oppeens overvalt het je hoe moet het nu verder,om mijzelf heb ik die zorgen niet zo,maar iedereen die mij lief zijn hoe gaat het daar mee verder als ik er straks niet meer ben,en ik weet ook wel dat het best nog wel een tijdje kan duren, met nadruk op een tijdje,ik zou alles nog mee willen maken. het trouwen van mijn kinderen en eventuele kleinkinderen, nog heel veel dagen en natuurlijk en de verjaardagen Het is zo´n gek idee dat er een een tijd komt dat dat allemaal doorgaat zonder mij Ik kan zomaar oppeens in de put zitten, wil ik er wel of wil ik er niet met iemand over praten En wat zitten de tranen op het ogenblik weer vooraan,je loopt met je kop tegen een muur voor degene die dit is dit een wel heel somber verhaal, maar mij lucht het op en dat heb ik soms wel nodig en daar gebruik ik dan mijn blog lezers voor Ik hoop er nog heel veel te kunnen schrijven ,ook een beetje eigenbelang en ook hoop ik dat er meer positieve dan dit soort tussen zitten,het word in ieder geval weer mooi weer wie weet brengt dat ook weer wat enegie in mijn lijf, nu eerst maar wat morfine innemen en een poosje
naar bed om wat te en wie weet is de sombere bui dan weg en kan ik alsnog op mijn mobiel stappen en naar het dorp rijden,en dan nu maar een kopje thee, ik ga stoppen, want daar komen de weer.